Thuiswerken in (post)coronatijd

We zijn alweer een nieuw jaar gestart en nog volop bezig met dat waarmee wij het afgelopen jaar afsloten: het coronavirus. Terugkijkend op (voor mij) thuiswerken sinds 12 maart 2020 als informatiebeveiliger, voelt het toch wel als een tropenjaar met vele gezichten en gemengde gevoelens. De titel van dit artikel waarin (post)corona staat vermeld, schrijf ik in december 2020 waarbij ik vurig hoop op het weg kunnen halen van deze haakjes maar, eigenlijk weet ik wel beter.

Wat is mij nou eigenlijk opgevallen aan het thuiswerken in het afgelopen jaar? Nu ik mij dat zo afvraag, gaan de raderen draaien en constateer ik (vanuit mijn werkveld) dat op het gebied van incidenten en datalekken het relatief stil is gebleven. En de cijfers liegen er toch weer niet om, die de AP publiceert omtrent datalekken. Achterdochtig denk ik dan: ‘zouden de mensen dat dan wel netjes hebben gemeld als deze gebeurtenissen hen overkomen waren’, immers thuis werk je op jouw eigen manier en tijdstippen; is er geen groep collega’s die met jou de ruimte delen en zijdelings meekrijgen wat je uitvoert, lees: de sociale controle. Al zit je enkel in je overhemd met daaronder de boxershort in een video meeting, niemand zal het weten. En als beveiliger is het ‘niet weten’ iets waar je van wakker kan liggen en dan doel ik niet op de (in)correcte kleding van de collega’s in de meeting, maar natuurlijk wat deze zo allemaal uitvoeren en of dit dan binnen onze kaders regeltjes en beleid past.

Gerelateerde opleidingen: 

De vakgebieden, Information Security vakgebied